تجزیه و تحلیلِ صوت‌شناختیِ سایشی‌شدگیِ انسایشی‌های /ʤ/ و /ʧ/: فرضیة جوازدهیِ سرنخی

تجزیه و تحلیلِ صوت‌شناختیِ فرایندِ سایشی‌شدگیِ[1] همخوان‌های انسایشی‌ در گفتارِ پیوستة[2] فارسی نشان می‌دهد که سایشی‌شدگیِ انسایشی‌های فارسی مبتنی بر جوازدهیِ سرنخی[3] (استریادی[4]، 1997 و 2001؛ فلمینگ[5] 2002) و  نه جوازدهیِ نواییِ[6] گفتار (نسپر[7] [P1] و فوگل[P2] [M3] [8]، 1986) است. فارسی‌زبانان مهم‌ترین هم‌بستة ادراکی[9] همخوان‌های انسایشی، یعنی دیرشِ سکوت[10]، را در توالی انسایشی- انسدادی به‌دلیلِ هزینه و کوششِ بالای تولیدی، بر روی موجِ صوتیِ گفتار پیاده‌ نمی‌کنند. پنج گویشور مرد، بین سنین 20 تا 30 سال، همخوان‌های انسایشی /ʧ/ و /ʤ/ را قبل‌از انسدادی‌های لبی /p, b/، دندانی /t, d/ و کامی /k, g/ سه‌بار تکرار کردند و درنتیجه 720 نمونة آوایی به‌دست آمد. سبکِ گفتار، فارسیِ غیررسمیِ محاوره‌ای است که در شهر تهران به آن صحبت می‌شود. تجزیه و تحلیلِ آکوستیکیِ داده‌ها نشان می‌دهد که در نمونه‌های انسایشیِ فاقدِ بست، خنثی‌شدگیِ مقوله‌ایِ[11] انسایشی به سایشی روی داده است و در نمونه‌هایی که بستِ انسایشی به‌طورِ ناقص تولید شده است، کاهشِ مدرجِ[12] سرنخ‌های صوت‌شناختی[13]، منجربه سایشی‌شدگیِ آوایی شده است، در این نمونه‌ها، تمایز واجیِ مقوله‌های انسایشی- سایشی حفظ شده است. [1]. spirantization [2]. connected speech [3]. licensing by cue [4]. D. Steriade [5]. E. Flemming [6]. licensing by prosody [7] . M. Nespor [8].  I. Vogel [9]. perceptual correlate [10]. silence duration [11]. categorical neutralization [12]. gradient reduction [13]. acoustic cues  [P1]لطفاً دو اسم را تک تک زیرنویس بدهید  [P2]تلفظِ آلمانی:  فوگل  [M3]موارد تصحیح شد.